Hastalığın ilk vakaları 1990'lı yıllarda İspanya ve Portekiz'de görüldü. Hızla yayılması nedeniyle virüse karşı kontroller hızlandırıldı. En büyük salgın şu anda Baltık ülkeleri ve Doğu Avrupa'da (Gürcistan'dan Çek Cumhuriyeti'ne ve Estonya'dan Ukrayna'ya) sürüyor. 

Virüs yaban domuzlarıyla bulaşıyor. Bir domuz popülasyonuna bir virüs nüfuz ettiğinde, kan ve sperm yoluyla yayılabiliyor. Geçen yıl, virüs 3.892 yaban domuzunda ve 248 çiftlik domuzunda bulundu. Yeni enfekte vakaların çoğu kasım ayında kaydedildi ve yalnızca Ocak 2018'in ilk günlerinde, veteriner hekimler 124 vahşi ve iki yerel domuz virüsü teşhisi koydu. 

Domuz kanıyla beslenen ASP virüsü sadece akarlar ve domuzlarda hayatta kalabilir. Bu nedenle kuş göçü yoluyla göç muhtemel değildir.

Şu anda Slovakya sınırındaki Polonya'nın güneydoğusunda dramatik bir durum var.

Çiftçiler için virüs belirtileri nedir?

Yaklaşık dört gün inkübasyondan sonra hayvanlarda artmış bir sıcaklık, iştah kaybı, nefes darlığı, barsak yolunda sorunlar, kanlı diyare ve kusma meydana gelir. Cilt mavimsileşir, burun ve boğazdan kan akışı olduğu gibi kan da iç organlara akar, enfeksiyondan çoğu zaman hayvan ölür. 

ASP'ye karşı aşı yok. Virüs bir çiftlikte göründüğünde, bütün hayvanlar öldürülmelidir. Ve bu çiftliklerin varlığını tehlikeye atabilir. ASP, Avrupa Birliğinde rapor edilmelidir. Avcılar, lenfatik sıvı, kan, pankreas ya da akciğerlerinden ölen domuzlardan örnek almaya ve domuzun ASP'den öldüğünü belirlemek için onları veterinerlik laboratuarlarına göndermeye davet edilir. 

Virüsün yayılmasını önlemek için av grupları hayvan sayısını azaltmak için av bölgelerinde yaban domuzu avı çalışmalarını yoğunlaştırdı. Özellikle sözde tampon bölgelerinde, ölü domuzların bulunduğu yerleri çevreleyen kişiler, mümkün olduğunca çok yaban domuzu öldürmeye çalışıyorlar.