İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
A harfi ile başlayan 563 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
ARKIN |
Yavaş, ağır, sakin, gelecek yıl. |
ERKEK |
ARKUT |
Temiz, uğurlu, kutlu. |
ERKEK |
ARMAĞAN |
Ödül |
ERKEK |
ARMAN |
Kutsal rüya, ermek istenilen şey, arzu |
ERKEK |
ARRAF |
1 Falcı, kahin. Müneccim. 2. Hekim. 3. Göçebe Arap aşiretlerinin örfe vakıf umumi bilgileri. |
ERKEK |
ARSAL |
Temiz huylu, namuslu. |
ERKEK |
ARSEBÜK |
1. Temiz ruhlu ve çabuk. 2. Toy. 3. Namus konusunda titiz. |
ERKEK |
ARSLAN |
1. Kuvvet ve saldırganlığıyla tanınan hayvan, esed, şir. 2. Cesur adam, bahadır. 3. Bir çeşit çiçek. Arslan Argun |
ERKEK |
ARSLANGİRAY |
Cesur, korkusuz han. Arslan Giray |
ERKEK |
ARSLANŞAH |
Arslan gibi cesur ve yiğit şah, kral. Cesur komutan. Arslan Şah |
ERKEK |
ARSUN |
Yüreğindeki temizliği yansıtan |
ERKEK |
ARTAÇ |
Ar+ Taç Utanma duygusunu baş tacı eden |
ERKEK |
ARTAN |
1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik. |
ERKEK |
ARTİMUR |
(bkz. Aktemur). |
ERKEK |
ARTUÇ |
Ucu sivri demirle donanmış mızrak. |
ERKEK |
ARTUK |
Selçuklu Emiri. (XI. yy.). Selçukluların ünlü hakanı Alpaslan'ın emrinde Malazgirt savaşına katıldı. |
ERKEK |
ARTUN |
Kendine güvenen, onurlu. |
ERKEK |
ARZIK |
Dindar, sofu. |
ERKEK |
AS |
1. Mersin ağacı. 2.(Fars.) Değirmen. |
ERKEK |
ASAF |
1. Vezir. 2. Erdem, ileri görüşlülük, yönetimde basan. Hz. Süleyman'ın ünlü veziri. Süleyman(a.s.)'m en çok güvendiği kişiydi. Nemi suresinde anlatılanlar Asaf üzerine yorumlandı. Daha sonra padişahın vezirlerine Asaf unvanı verildi. |
ERKEK |
ASAL |
Başlıca, esaslı, temel. |
ERKEK |
ASALET |
Soy temizliği, soyluluk. |
ERKEK |
ASFA |
Çok saf, en temiz, halis. |
ERKEK |
ASGAR |
En küçük, daha küçük. |
ERKEK/KIZ |
ASHABIKİRAM |
Yüce sahabeler. |
ERKEK |
ASIF |
Pek sert, pek şiddetli, şiddetle esea |
ERKEK |
ASIM |
Temiz, namuslu, sağlam karakterli |
ERKEK |
ASİL |
Soylu, soylu bir aileden gelen,seçkin insan |
ERKEK |
ASİME |
Akılsız, beyinsiz, şaşkın, sersem. İsim olarak kullanılmaz. |
ERKEK |
|
ASKER |
1. Ordu, ordu örgütüyle ilgili. Vazife yapan. 2. Ülke savunmasında istihdam edilmek üzere eğitilip donatılan kimse. 3. Rütbesiz asker, er. |
ERKEK |
ASKERİ |
Orduya mensup. Orduyla alakalı. Askeri(Ebû Ahmed elHasan b. Abdullah el) Zamanının ünlü alimlerdendir(903-993). Ebû Davud esSicistani'nin talebesiydi. |
ERKEK |
ASLAN |
Güçlü ve yırtıcı bir hayvan. Gürbüz ve yiğit kişi |
ERKEK |
ASRIN |
Bu asıra ait, bu devire uygun |
ERKEK |
ASRİ |
Zamana uygun, çağdaş. |
ERKEK |
ASUTAY |
Hırçın tay. |
ERKEK |
AŞIK |
1. Bir başkasını aşkla seven. 2. Dalgın, unutkan. 3. Tasavvufta Allah'a muhabbet duyan kişi. Aşık Çelebi (1520-1572) Osmanlı şair ve yazarlardan. |
ERKEK |
AŞKIN |
1. Geçkin, aşmış olan. 2. Ölçüyü kaçıran, coşkun. 3. Fazla. 4. Sonra. 5. Benzerlerinden daha üstün. |
KIZ/ERKEK |
AŞKINER |
1. Geçkin, aşmış olan. 2. Ölçüyü kaçıran, coşkun. 3. Fazla. 4. Sonra. 5. Benzerlerinden daha üstün. |
ERKEK |
ATA |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATABEK |
1. Selçuklu devletinde şehzadelerin terbiyesiyle vazifeli şahıs. 2. Lala. Devlet idaresinde yetki taşıyan naip. |
ERKEK |
ATABERK |
Şehzade eğitmeni - Devlet yetkilisi |
ERKEK |
ATABEY |
Devlet yönetiminde bir san. Lala. |
ERKEK |
ATACAN |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATAÇ |
Atalardan gelen, atalarla ilgili olan. |
ERKEK |
ATAERGİN |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATAHAN |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATAK |
Canlı, girişken, Cömert, Nişancı |
ERKEK |
ATAKAN |
1. Düşünmeksizin her işe sokulan adam. 2. İleri atılan. 3. Ataların kahraman kanıyla yaşayan ve büyüyen |
ERKEK |
ATALAY |
Ünlü, namlı, şöhretli. Atalay Mahmut, Türk güreşçi. Balkan, Avrupa, Dünya ve Meksika Olimpiyatları şampiyonu oldu (1968). |
ERKEK |
ATAMAN |
1. Ata kişi, başkan, önder 2. Don kazaklarının önderlerine verilen ad. |
ERKEK |
ATANER |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATANUR |
Atasından aldığı nuru taşıyan |
ERKEK |
ATAOL |
Yüce bir insan ol |
ERKEK |
ATASAGUN |
Eski Türklerde hekimlere verilen isim. |
KIZ/ERKEK |
ATASAN |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATASEVEN |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATASOY |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATATUĞ |
1. Baba. 2. Soyun geçmişte yaşamış ferdi. 3. Vermiş, veriş. Bağışlama, ihsan. 4. Yesevi tarikatında mürşid. Ata b. Ebi Rabah |
ERKEK |
ATAULLAH |
Birleşik isim. Allah'ın bağışladığı, hediye ettiği, ihsanı, lütfü. Ataullah Efendi.(Arapzade). Osmanlı Şeyhülislamı(1719-1785) Şam, Mekke, İstanbul kadılıklarında bulundu. |
ERKEK |
|
ATAY |
Bilinen, tanınmış. |
ERKEK |
ATEŞ |
Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla ortaya çıkan ısı ve ışık |
ERKEK |
ATIF |
Eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duyan / Bir şeye yönlendirilen |
ERKEK |
ATIL |
Girişken ol, ilerlemek için çaba göster. |
ERKEK |
ATILAY |
1. Ünlü, namlı, şöhretli. 2. Atilla'dan sonra tahta geçen ünlü hükümdar. |
ERKEK |
ATILGAN |
1. Karşısına çıkabilecek engellerden ve tehlikelerden korkmadan her zaman ileriye atılan. 2. Karşı çıkan, çekinmesi olmayan, cüretkar. 3. Hevesli. |
ERKEK |
ATINÇ |
Atılgan / Atak |
ERKEK |
ATİK |
Çabuk davranan, çevik |
ERKEK |
ATİLLA |
1. Büyük, ünlü. 2. Babacık. 3. Savaşçı, fatih. 4. Hun Türklerinin büyük imparatoru (400-453). |
ERKEK |
ATKIN |
Atılmış. Kumaş dokumada kullanılan tabir. |
ERKEK |
ATLAN |
Ata bin. |
ERKEK |
ATLAS |
1. Üstü ipek, altı pamuk kumaş, diba. 2. Düz, havasız, tüysüz. 3. Büyük harita. 4. Atlas okyanusu. 5. Kuzey Afrika'da Fas, Cezayir'i geçerek Tunus Körfezi'ne kadar uzanan sıradağlara verilen ad. |
ERKEK |
ATLIHAN |
Ata binmiş süvari. - Birleşik isim. Atlıhan |
ERKEK |
ATTAR |
1. Güzel kokulu bitki özleri, yağlan vb. satan, güzel koku ticareti yapan kimse. 2. İlaç maddeleri vb. şeyler satan adam. 3. Mahalle aralarında bazı baharatlar ile iğne, iplik vb. satan dükkan sahibi. Attar Meşhur İranlı şair. |
ERKEK |
ATTİLA |
Hunların "Tanrının Kırbacı" denilen büyük hükümdarı - Atta Gotça'da baba anlamındadır. İla ektir. -cık anlamınadır. Kelime anlamı olarak babacık demektir. - Prof. Dr. İbrahim Kafesoğluna göre ise: Büyük anlamına gelen kutsal ittil nehrinden gelmektedir. |
ERKEK |
ATUF |
Birine sevgisi olan, sevgi duyan. Allah'a karşı sevgi duyan. |
ERKEK |
AVCI |
l. Avlanan, av sporu yapan kişi. 2. Bir şeyi elde etmeye uğraşan. 3. Osmanlı sarayında şikariler diye adlandınlan askeri grup. |
ERKEK |
AVFİ |
Arap düşünür(Basra ? ) İhvanu'sSafa denilen İslam felsefe akımının kurucularından biri. |
ERKEK |
AVNİ |
Yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili |
ERKEK |
AVNULLAH |
Allah'ın yardımı. Birleşik isim. |
ERKEK |
AVUNÇ |
İnsanı avutan, teselli eden şey |
KIZ/ERKEK |
AVVAD |
Ud çalan, udçu. Avvad(Tevflk Yusuf) Lübnanlı yazar, gazeteci. Diplomat. |
ERKEK |
AY |
1. Yılın on iki bölümünden biri. 2. Dört hafta, 29-30, 31 günden oluşan zaman dilimi. 3. Kutsal kitapta adı geçen kent. Kudüs'ün kuzeyi. 4. Dünyanın uydusu. Ay |
ERKEK |
AYABA |
Muhammed Tapar'ın oğlu. Büyük Selçuklu Sultanı Sancar'ı Oğuzların elinden tutsaklıktan kurtarıp tahtına oturttu. Selçukluları istila etmek isteyen Harizm Şahlan uzun süre engelledi. |
ERKEK |
AYALP |
Ay kadar parlak ve güzel, yiğit. |
ERKEK |
AYANA |
Saygı. |
ERKEK |
AYANOĞLU |
Ayan Açık, belirli. Ayan'ın oğlu. |
ERKEK |
AYAYDIN |
Ay ışığı, aydınlığı. |
ERKEK |
AYAZ |
Soğuk ve Durgun hava. Dondurucu soğuk. |
ERKEK |
AYBAR |
1. Gösterişli, heybetli, görkemli. 2. Korku veren. |
ERKEK |
|
AYBARS |
Ay gibi parlak, pars gibi çevik ve güçlü. Hun Hükümdarı Atilla'nın amcası |
ERKEK |
AYBEG |
Ay gibi temiz ve aydın yönetici, ileri gelen, bey. Abeg Kutbeddin (Öl. 1210) |
ERKEK |
AYBEL |
Ay gibi dikkat çeken, aya benzeyen güzelliğiyle farkedilen, seçilen |
ERKEK |
AYBER |
Ay meyvası. |
KIZ/ERKEK |
AYBERK |
1. Sağlam ay, sağlam kişilik. 2. Şimşek, ay'ın şimşek gibi parlaklığı. 3. Yaprak, ay yaprağı. |
ERKEK |
AYBİGE |
Büyük ay, dolunay. |
KIZ/ERKEK |
AYCAN |
İçi aydınlık |
KIZ/ERKEK |
AYCİHAN |
Cihanı aydınlatan ışık. |
ERKEK/KIZ |
AYÇETİN |
Zor, güç ay. |
ERKEK |
AYÇİN |
Ayçın, ay gibi, aya benzer |
ERKEK |
AYDEMİR |
Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi. |
ERKEK |