| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
U harfi ile başlayan 189 adet isim bulundu << Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| UBAB |
1. Pek taşkın, coşkun. 2. Delice akan sel. |
ERKEK |
| UBEYD |
(bkz. Ubeyde). |
ERKEK |
| UBEYDULLAH |
Allah'ın kulu. |
ERKEK |
| UCA |
ulu, yüce, yüksek, erişilmez |
ERKEK |
| UCAER |
Değerli, yüce kimse. |
ERKEK |
| UCATEKİN |
Yücelikte eşsiz kimse. |
ERKEK |
| UCATEKlN |
Yücelikte eşsiz kimse. |
ERKEK |
| UÇAN |
kanatlarını açarak yükselen, havada yol alan |
ERKEK |
| UÇANAY |
Ay gibi yüksek anlamında. |
ERKEK |
| UÇANOK |
Hızlı, atak, yiğit. |
ERKEK |
| UÇANTEKİN |
kanatlı şehzade |
ERKEK |
| UÇANTÜRK |
havada yükselen Türk, havada yol alan Türk |
ERKEK |
| UÇAR |
Uçan, uçucu. |
ERKEK |
| UÇARER |
Uçar er. |
ERKEK |
| UÇBAY |
Sınır beyi. |
ERKEK |
| UÇBEYİ |
Selçuklu ve Osmanlılar'da sınırlardaki askeri güçlerin kumandanlarına verilen ad. |
ERKEK |
| UÇHAN |
Sınır şehir hanı. |
ERKEK |
| UÇKAN |
Deli dolu, havai, toy. |
ERKEK |
| UÇKUN |
1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez. |
KIZ/ERKEK |
| UÇMA |
1. Dağın karlarla örtülmüş dik yamacı. |
ERKEK |
| UÇMAN |
Uçan uçucu. |
ERKEK |
| UÇUK |
1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi. |
ERKEK |
| UÇUR |
1. Vakit, an, fırsat. 2. Mevsim. |
ERKEK |
| UFKl |
Ufka ait, ufukla ilgili. |
ERKEK |
| UFUK |
Herşeye gücü yeten |
KIZ/ERKEK |
| UFUKTAN |
Sabah aydınlığının ufukla birleştiği nokta. |
ERKEK |
| UGAN |
bkz. Ogan, Oğan |
ERKEK |
| UĞAN |
Yüce, yüksek, güçlü. |
KIZ/ERKEK |
| UĞRAŞ |
Güçlük ve kötülükle uğraşma, mücadele. |
KIZ/ERKEK |
|
|
| UĞUR |
1. İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. 2. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı. - İslam'da bu tür düşüncelere itibar edilmez. |
KIZ/ERKEK |
| UĞURAL |
Uğur - al. |
ERKEK |
| UĞURALP |
Hayırlı yiğit. |
ERKEK |
| UĞURATA |
Hayırlı ata. |
ERKEK |
| UĞURAY |
Uğurlu ay. |
KIZ/ERKEK |
| UĞURCAN |
İyilikçi ve candan. |
KIZ/ERKEK |
| UĞUREL |
Eli uğurlu olan. |
ERKEK |
| UĞURHAN |
Hayırlı lider. |
ERKEK |
| UĞURLU |
Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutsal kutlu |
KIZ/ERKEK |
| UĞURLUBAY |
Uğurlu -bay. |
ERKEK |
| UĞURLUBEY |
Uğurlu -bey. |
ERKEK |
| UĞUROL |
kut getir, uğurlu ol |
ERKEK |
| UĞURSAL |
Uğurla ilgili, uğurlu. |
ERKEK |
| UĞURSAN |
Uğuruyla tanınmış olan. |
KIZ/ERKEK |
| UĞURSAY |
Uğur say. |
ERKEK |
| UĞURSEL |
Uğur sel. |
KIZ/ERKEK |
| UĞURSOY |
Uğurlu soydan gelen. |
KIZ/ERKEK |
| UĞURTAN |
Uğur tan. |
ERKEK |
| UĞURTAY |
Uğurlu genç. |
ERKEK |
| UĞUŞ |
1. Anlayış, zeka, bekleyiş. 2. Benzeyiş. 3. Soy, kabile, soysop. |
KIZ/ERKEK |
| UĞUZ |
Kutsal, mübarek. Saf, temiz. |
ERKEK |
| UHRA |
Başka, diğer. |
ERKEK/KIZ |
| UKAB |
1. Karakuş, kartal, tavşancıl kuşu. 2. Hz. Muhammed'in(s.a.s)(bayrak) sancaklarından birinin adı. 3. Nesir burcu, kartal takım yıldızı. |
ERKEK |
| UKBE |
Ashabın meşhurlarından Ukbe b. Nafl. |
ERKEK |
| UKDE |
1. Düğüm. Zor, karışık, iş. 2. Bir gezegen yörüngesinin her iki ucu. |
ERKEK |
| UKNUM |
1. Asıl, temel. 2. Hıristiyanlıktaki teslis inancını meydana getiren üç unsurdan her biri. |
ERKEK |
| UKUL |
Akıl, us. |
ERKEK |
| UKUŞ |
(bkz. Uğuş). |
ERKEK |
| ULA |
1. Birinci. 2. Şan ve şeref sahibi kimse |
ERKEK/KIZ |
| ULAÇ |
Bağlayan, bağlayıcı. Sınır. |
ERKEK |
|
|
| ULAÇHAN |
Sınır hanı. |
ERKEK |
| ULAĞ |
Ulak. |
ERKEK |
| ULAŞ |
Amacına eriş, isteğine kavuş. |
KIZ/ERKEK |
| ULU |
1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin, saygın. |
ERKEK |
| ULUALP |
Çok erdemli, yüce yiğit. |
ERKEK |
| ULUANT |
Kutsal, büyük yemin. |
ERKEK |
| ULUBAŞ |
Yüce, saygın kimse. |
ERKEK |
| ULUBAY |
Yüce, saygın, erdemli kişi. |
ERKEK |
| ULUBEK |
Saygınlığı olan bey. |
ERKEK |
| ULUBERK |
Saygın kişilikli yiğit.. |
ERKEK |
| ULUCAN |
Erdemli, saygın, yüce kişi. |
ERKEK |
| ULUÇ |
1. Selçuklular döneminde Türk beylerine verilen unvan. 2. Ünlü Türk denizcisi Uluç (Kılıç) Ali Paşa'nın adı. |
ERKEK |
| ULUÇAĞ |
Hayırlı, uğurlu dönem. |
ERKEK |
| ULUÇAM |
Ulu - çam. |
ERKEK |
| ULUÇHAN |
altınordu Devleti hanlarından biri |
ERKEK |
| ULUÇKAN |
Uluç - kan. |
ERKEK |
| ULUDAĞ |
Çok büyük, yüce dağ. |
ERKEK |
| ULUDOĞAN |
Doğuştan yüce, uğurlu kimse. |
ERKEK |
| ULUER |
Saygın, uğurlu, yüce kimse. |
ERKEK |
| ULUERKAN |
Saygın, yüce, soylu kimse. |
ERKEK |
| ULUĞ |
Ulu, büyük, saygın. |
ERKEK |
| ULUĞBEY |
yüce bey, büyük bey; Timur'un torunu, devlet adamı, ozan ve bilgin kişi |
ERKEK |
| ULUĞTEKİN |
yüce şehzade |
ERKEK |
| ULUHAN |
Büyük, saygın hükümdar. |
ERKEK |
| ULUKAAN |
Büyük, saygın hükümdar. |
ERKEK |
| ULUKAN |
Soylu yüce kandan gelen. |
ERKEK |
| ULUKUT |
Çok uğurlu, kutlu kimse. |
ERKEK |
| ULUM |
Ululuk, haşmet, büyük gösteriş. |
KIZ/ERKEK |
| ULUMAN |
Ulu, yüksek, saygın kimse. |
ERKEK |
| ULUMERİÇ |
Ulu meriç. |
ERKEK |
|
| ULUN |
1. Büyük, ulu. 2. Temrensiz ok. 3. Buğday, arpa kökü. |
KIZ/ERKEK |
| ULUÖZ |
Özü yüce, saygın kimse. |
ERKEK |
| ULUS |
1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret, kavim. |
KIZ/ERKEK |
| ULUSAN |
Adı yüce tanınmış kimse. |
ERKEK |
| ULUSOY |
Ulu, yüce, soylu. |
ERKEK |
| ULUSU |
Yüce, kutlu su. |
ERKEK |
| ULUŞAHİN |
Ulu şahin. |
ERKEK |
| ULUTAN |
Ulu tan. |
ERKEK |
| ULUTAŞ |
Ulu taş. |
ERKEK |
| ULUTAY |
Ulu tay. |
ERKEK |
| ULUTEKİN |
Yüksek şahsiyetli ve sakin kişilikli. |
ERKEK |
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
|
