| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
Y harfi ile başlayan 216 adet isim bulundu << Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| YABAN |
1. Yabancı. 2. Issız kır, ova, çöl, sahra. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin tarlası. |
ERKEK |
| YABAR |
Güzel koku, misk. |
ERKEK |
| YABENDE |
Bulucu, bulan. Keşfeden. |
ERKEK/KIZ |
| YABGU |
Eski Türk devletlerinde "hükümdar" anlamında kullanılan bir unvan. |
ERKEK |
| YADİGAR |
Bir kimseyi ya da olayı hatırlatan şey veya kişi YAĞIN Yağmur - Yiğit |
KIZ/ERKEK |
| YAFES |
Hz. Nuh(a.s.)'un üçüncü oğlu. Tufandan sonra Hazar denizinin kuzeyine yerleşmiştir. Türk soyunun atası olduğu söylenir. |
ERKEK |
| YAĞAN |
Yağmur, kar, yağış |
KIZ/ERKEK |
| YAĞIN |
1. Yağmur. 2. Düşman yağı. 3. Yiğit. 4. Arka, sırt. |
ERKEK |
| YAĞINALP |
1. Yağmur. 2. Düşman yağı. 3. Yiğit. 4. Arka, sırt. |
ERKEK |
| YAĞIŞ |
Yağmur, kar, dolu gibi doğa olayı |
KIZ/ERKEK |
| YAĞIZ |
1. Esm2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan. |
ERKEK |
| YAĞIZALP |
Esmer, güçlü yiğit. |
ERKEK |
| YAĞIZBAY |
Esmer kimse. |
ERKEK |
| YAĞIZER |
Esmer kimse. |
ERKEK |
| YAĞIZHAN |
1. Esmer hükümdar. 2. Yeğni, katı, cesur han. |
ERKEK |
| YAĞIZKAN |
Asil, soylu kan. |
ERKEK |
| YAĞIZKURT |
Esmer, güçlü, kuvvetli kimse. |
ERKEK |
| YAĞIZTEKİN |
Esmer, güçlü, erkek. |
ERKEK |
| YAĞMUR |
Gökten damlalar halinde düşen su. |
KIZ/ERKEK |
| YAĞMURCA |
Bir tür geyik. Dağ keçisi. |
ERKEK |
| YAHŞİ |
1. İyi, güzel, çok güzel. 2. Yiğit, yakışıklı. 3. Toy, deneyimsiz genç. |
ERKEK |
| YAHŞİBAY |
İyi tanınan, saygın kimse. |
ERKEK |
| YAHŞİHAN |
Genç, güzel hükümdar. |
ERKEK |
| YAHYA |
Zekeriya'nın oğlu olan peygamber - Allah lütufkardır anlamında |
ERKEK |
| YAKTIN |
Kabak. Kavun, karvpuz, hıyar gibi toprakta uzanıp, yetişen bitki. |
ERKEK |
| YAKUB |
1. Erkek keklik. 2. İbranice, "Takib eden, izleyen". Hz. Yusuf(a.s.)'un babası ve Kur'anı Kerim'de ismi geçen 25 peygamberden(Hz. YaTcub). Hz. İshak(a.s.)'m oğlu. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| YAKUP |
Erkek keklik - Takip eden, izleyen |
ERKEK |
| YAKUT |
Parlak kırmızı, değerli taş |
KIZ/ERKEK |
| YAKZAN |
Uyanık, gözü açık. |
ERKEK |
|
|
| YALABUK |
1. Güzel, yakışıklı, sevimli. 2. Parlak, ışıltılı. Şimşek. 3. Çevik, atik, işgüzar. 4. Kavgada üstün gelen. |
ERKEK |
| YALAP |
1. Parıltı. 2. İvedi, hızlı, çabuk. 3. San renkli bir kuş. 4. Şimşek. |
ERKEK |
| YALAVAC |
Peygamber, elçi. |
ERKEK |
| YALAZ |
1. Alev. 2. Bayrak. |
KIZ/ERKEK |
| YALAZA |
Alev. |
KIZ/ERKEK |
| YALAZABEY |
Ateş gibi. |
ERKEK |
| YALAZALP |
Alev gibi parlak yiğit. |
ERKEK |
| YALAZAN |
Berk, şimşek |
KIZ/ERKEK |
| YALAZAY |
Ayın kırmızı ışıklar açar hali. |
KIZ/ERKEK |
| YALÇIN |
1. Sarp. 2. Düz kaygan. 3. Parlak, cilalı. |
ERKEK |
| YALÇINER |
Çetin, sert ve yiğit. |
ERKEK |
| YALÇINKAYA |
1. Sarp. 2. Düz kaygan. 3. Parlak, cilalı. |
ERKEK |
| YALÇUK |
1. Parlak, parlayan. 2. Elçi. |
ERKEK |
| YALDIRAK |
Ak, parlak, ışıltılı. |
ERKEK |
| YALE |
Sığır boynuzu. |
ERKEK/KIZ |
| YALGIN |
1. Serap, ılgın. 2. Alev. |
ERKEK |
| YALIM |
1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb. kesici yüzü. 3. Kaya. Sarp yer, uçurum. 4. Şimşek. 5. Kuvvet, kudret. 6. Onur, derece. 7. Çalım, gurur. |
ERKEK |
| YALIN |
1. Gösterişsiz, sessiz, sade. 2. Alev, ateş. 3. Taş, büyük kaya. 4. Çıplak, örtüsüz. |
KIZ/ERKEK |
| YALINALP |
Gösterişsiz, sessiz, sade |
ERKEK |
| YALINAY |
Ayın gösterişsiz, sessiz, sade hali |
KIZ/ERKEK |
| YALINÇ |
Karışık olmayan, sade, yalın, yapılması ve anlaşılması kolay olan. |
ERKEK |
| YALKI |
1. Yalın, tek. 2. Işın. |
ERKEK |
| YALKIN |
1. Serap, ılgın. 2. Alev. |
ERKEK |
| YALMAN |
1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak'ın ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. Eğik, eğinik. |
ERKEK |
| YALTIR |
Parlak, parlayan. |
ERKEK |
| YALTIRAK |
1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız. |
ERKEK |
| YALTIRAY |
Parlak, parlayan. Ayın ışıltısı. |
ERKEK |
| YALVAÇ |
(bkz. Yalavaç). |
ERKEK |
| YAMAÇ |
1. Dağın ya da tepenin herhangi bir yanı. Karşı. Yan. 2. Yakın. 3. Bedel, karşılık. |
ERKEK |
| YAMAN |
1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. İşbilir, kurnaz, becerikli. |
ERKEK |
|
|
| YAMANER |
Güçlü, cesur erkek. |
ERKEK |
| YAMANÖZ |
Özü güçlü olan. |
ERKEK |
| YAMANSOY |
işbilir bir soydan gelen |
ERKEK |
| YANAÇ |
Yön, taraf. |
ERKEK |
| YANAL |
1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı pembe. 4. Nehir yatağı. |
ERKEK |
| YANAR |
1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve Ocak ayı. |
ERKEK |
| YANIK |
1. Yanmış olan, esm2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Aşık. |
ERKEK |
| YANIKER |
Aşık, vurgun kimse. |
ERKEK |
| YANKI |
Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması. |
KIZ/ERKEK |
| YARDAN |
Sevgiliden |
ERKEK |
| YAREN |
Arkadaş, yakın dost, Candan dost, dostça sohbet |
ERKEK |
| YARGAN |
Eski Türklerde birleşik rütbe unvanı. Suci yazıtında Kırgız kabilesinden Yaplakar Kan Ata'nın unvanı olarak geçer. |
ERKEK |
| YARGI |
Hüküm, muhakeme, Eleştirme |
ERKEK |
| YARIDİL |
Gönül arkadaşı, sevgili. |
ERKEK/KIZ |
| YARKAYA |
Sarp, uçurumlu kaya. |
ERKEK |
| YARKIN |
Şimşek, ışık, ışıklı. |
KIZ/ERKEK |
| YARLIK |
1. Buyruk, ferman. Yasa, kanun. 2. Yoksul, acınan. 3. Bağış, lütuf. |
ERKEK |
| YARUK |
Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı. |
ERKEK |
| YASA |
Sevinç memnuniyet, beğenme ve alkış ifade eder; yaşasın, ömrü çok olsun, aferin. |
ERKEK |
| YASAN |
1. Tertip, düzen. 2. İmge, belirti. 3. Bir işi yapma isteği, karar. 4. Öngörü. 5. Baskın. |
ERKEK |
| YASAVUL |
1. Koruyucu muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği yapan kimse. 3. Jandarma, polis. |
ERKEK |
| YASER |
Bolluk, varlık, zenginlik, varlıklılık. |
Kız/Erkek |
| YASİN |
Kur'an'da bir sure |
ERKEK |
| YASİR |
Sol tarafa giden, İlk kadın şehit Sümeyye'nin oğlu |
ERKEK |
| YASUN |
1. Tarz, üslup, töre. 2. Doğa, tabiat. |
ERKEK |
| YAŞA |
hiç ölmez, ölmez yaşamını sürdürür |
ERKEK |
| YAŞAM |
Doğumdan ölüme kadar geçen süre, hayat. |
KIZ/ERKEK |
| YAŞANUR |
Hiç ölmez, ölmez yaşamını sürdürür |
KIZ/ERKEK |
| YAŞAR |
Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konulan adlardır. |
KIZ/ERKEK |
| YAŞIK |
Işık, parıltı, parlaklık. |
ERKEK |
|
| YAŞIL |
1. Yeşil. 2. Erkek ördek. |
ERKEK |
| YAŞIN |
1. Işık, parlaklık. 2. Gizli. 3. Şimşek. |
KIZ/ERKEK |
| YATMAN |
Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse. |
ERKEK |
| YATUK |
1. Kanun, santur vb. sazların genel adı. 2. Saklanan kullanılmayan şey. 3. Tembel. |
ERKEK |
| YAVER |
Yardımcı |
ERKEK |
| YAVEŞ |
1. Ağırbaşlı, yumuşak huylu, sakin. 2. Şefkatli, sevecen. |
ERKEK |
| YAVUZ |
1. Yaman güçlü, güzel. 2. Sert, şiddetli, çetin, keskin. 3. Fevkalade, ala, müstesna. 4. Kötü, fena azgın. Yavuz Sultan Selim. Hilafetin Osmanlılara geçmesini sağlayan dokuzuncu Osmanlı padişahı. |
ERKEK |
| YAVUZALP |
Çetin ve mücadeleci yiğit. |
ERKEK |
| YAVUZAY |
Ayın en güzel hali. |
ERKEK |
| YAVUZCAN |
Güçlü kişiliği olan, kimse. |
ERKEK |
| YAVUZER |
Cesur, güçlü erkek. |
ERKEK |
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
|
