İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
M harfi ile başlayan 295 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
MENŞUR |
Neşrolunmuş, dağıtılmış, yayılmış. |
ERKEK |
MENZUR |
Adanmış, vadedilmiş. Adak olarak belirtilmiş. |
ERKEK |
MERAHAN |
1. Ferah, sevinç. 2. Zayıf olma hali. |
ERKEK |
MERCAN |
deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü |
KIZ/ERKEK |
MERD |
1. Adam, insan. 2. Özü sözü doğru kabadayı, yiğit. Türk dil kurallarına göre "d/t" değişmesiyle kullanılır. |
ERKEK |
MERDAN |
Mertler, insanlar, erkekler, yiğitler. |
ERKEK |
MERDİ |
Mertlik, erlik. Cesaret, yüreklilik, insanlık. |
ERKEK |
MERDÜM |
1. insan, adam. 2. Gözbebeği. |
ERKEK/KIZ |
MERGUB |
1. İstenilen, sevilen. 2. Herkes tarafından sevilip aranılan. |
ERKEK |
MERİÇ |
Balkan yarımadasının güneydoğu kesiminden geçen akarsu. |
KIZ/ERKEK |
MERİH |
Dünya'dan sonra güneşe en yakın olan gezegen. Mars |
ERKEK |
MERKÜR |
Güneşe en yakın gezegen. |
ERKEK |
MERT |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
MERTCAN |
Yiğit can |
ERKEK |
MERTEL |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
MERTER |
Yiğit, sözünün eri |
ERKEK |
MERTKAL |
Her zaman doğru kal. |
ERKEK |
MERTKAN |
Mert soydan gelen. |
ERKEK |
MERTOL |
Her zaman sözünün eri ol. |
ERKEK |
MERVAN |
Emevi sülalesinin Mervan kolu. |
ERKEK |
MERZAT |
Rıza, hoşnutluk. |
ERKEK |
MERZUK |
Rızıklandmlmış, rızık verilmiş. |
ERKEK |
MESlH |
1. Üzerine yağ sürülmüş. 2. Mesholunmuş, başka bir şekle girmiş olan. 3. Acaip, tuhaf. 4. Ölmek. Mesih Hz. isa'nın elini sürdüğü hastaların derhal iyileşmesi dtolayısıyla kendisine isim olarak verilmiştir. |
ERKEK |
MESRUR |
Sevinçli, memnun, sevinmiş meramına ermiş. |
ERKEK/KIZ |
MESTAN |
Savruk. Cüret sahibi |
ERKEK |
MESUD |
Saadeüi, bahtlı, bahtiyar, kutlu. Türk dil kurallarına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
MESUT |
Mutlu, bahtiyar |
ERKEK |
MEŞHED |
Bir adamın şehit olduğu veya bir şehidin gömüldüğü yiran'da ziyaretgah olan meşhur şehir. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
MEŞHUR |
Ünlü, argın, tanınmış. |
ERKEK |
|
MEŞKUR |
Beğenilmiş, övülmüş. Teşekkür edilmeye değer olan. |
ERKEK |
METE |
Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). |
ERKEK |
METEHAN |
Büyük Türk-Hun İmparatoru (M.Ö. 209-174). |
ERKEK |
METİN |
1. Metanetli, sağlam, dayanıklı. 2. Özü, sözü doğru, sebatkar, itimat edilir. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
METİNER |
Metanetli, sağlam - Özü, sözü doğru |
ERKEK |
MEVCUD |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır., ., |
ERKEK |
MEVCUT |
Var olan, bulunan. Hazır olan, hazır bulunan. |
ERKEK |
MEVDUT |
Sevilmiş, sevilen. Gaznelilerin bir hükümdarı. |
ERKEK |
MEVLUD |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. İhsanın doğduğu y3. Doğulan zaman. Hz. Muhammed'in doğumunu anlatan manzum esTürk dil kurallarına göre "d/t" olarak kulla bılır. |
ERKEK |
MEVLÜT |
Yeni doğmuş çocuk - Doğulan zaman |
ERKEK |
MEVSUL |
Hz. Peygamber'in isimlerinden. |
ERKEK |
MEVZUN |
Biçimli, yakışıklı, güzel. |
ERKEK |
MEYMUN |
Uğurlu, bereketli, kutlu. |
ERKEK |
MEYSUR |
Kolaylanmış, kolaylaştırılmış şeyler. |
ERKEK |
MEZİD |
Artmış, artırılmış, büyümüş. Türk dil kuralı açısından "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
MISRA |
Şiirin bir satırı |
ERKEK |
MİDHAT |
Övme. Türk dil kuralı açısından "d/t" değişmesiyle kullanılır. |
ERKEK |
MİFTAH |
1. Anahtar. 2. Şifre cetveli. 3. Dil öğrenirken yapılacak tercüme ve meselelerin halledilmiş şekillerini gösteren kitap. 4. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
MİHİN |
Büyük, ulu. |
ERKEK |
MİHNE |
Düzleştirmek. |
ERKEK/KIZ |
MİHRAN |
Nehir. Pakistan'dan geçen İndus nehrine İslam müellifleri tarafından verilen isim. |
ERKEK/KIZ |
MİKAİL |
Allaha en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı |
ERKEK |
MİKAT |
1. Tesbit edilen yer ve zaman. 2. Mekke yolu Üzerinde hacıların ihrama girdikleri yer. |
ERKEK |
MİNŞAR |
1. Cennet. 2. Şişe sırça. 3. Zümrüt, zebercet. |
ERKEK/KIZ |
MİRAÇ |
1. Merdiven. 2. Göğe çıkan. Hz. Muhammed(s.a.s)'in göğe çıktığı gece ki, Recep ayının 27'sine rastlayan kandil gecesidir. O gecede 5 vakit namaz farz kılınmıştır. |
ERKEK/KIZ |
MİRALAY |
Albay |
ERKEK |
MİRAN |
Beyler beyi |
ERKEK |
MİRKELAM |
Güzel, nazik konuşan |
ERKEK |
MİRZA |
Hükümdar soyundan gelen |
ERKEK |
MİSAK |
Sözleşme, yemin, and, ahid. |
ERKEK/KIZ |
|
MİSBAH |
Aydınlatma cihazı, ışık çırağı. Hz. Peygamber(s.a.s.)'in isimlerinden. |
ERKEK |
MİTHAT |
Övme |
ERKEK |
MİZAN |
1. Terazi. 2. Sağlama. |
ERKEK |
MORAL |
mor ile al, hem mor hem al renkte |
ERKEK |
MORAY |
mor renkte Ay |
ERKEK |
MORGÜL |
mor renkte gül |
ERKEK |
MORİPEK |
mor renkte ipek |
ERKEK |
MUADDAL |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
MUAMMER |
Uzun ömürlü, çok yaşayan |
ERKEK |
MUATTAR |
Güzel kokulu, ıtırlı. |
ERKEK/KIZ |
MUAZ |
1. Korunan, sığınan. 2. Çok aziz, izzet sahibi, saygı uyandıran, kıymetli, muhterem, sevgili. Muâz b. Cebel, sahabeden. |
ERKEK |
MUCİB |
1. İcabet eden, uyan. İcap eden, gereken. 2. Sebeb olan, vesile teşkil eden. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
MUCİD |
1. Yaratıcı. 2. Bir buluş ortaya çıkaran kimse. |
ERKEK |
MUCİP |
Gerektiren, gerektirici |
ERKEK |
MUFADDAL |
Fazileüi, fazileti çok adam. |
ERKEK |
MUHACCEL |
1. Ayağı sekili beyaz at. 2. Gerdeğe konulmuş. |
ERKEK |
MUHACİR |
Göç eden, göçmen. |
ERKEK |
MUHAFIZ |
Muhafaza eden, değiştirmeyen, koruyan. Bekçi. |
ERKEK |
MUHAMMED |
Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu, Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
MUHAMMET |
Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu |
ERKEK |
MUHARREM |
Din tarafından yasaklanan |
ERKEK |
MUHBİR |
Haber veren, haberci. |
ERKEK |
MUHDİN |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
MUHİB |
1. Seven, sevgi besleyen, dost. 2. Tutkan, y3. Bir tarikata intisap etmemekle birlikte yakınlığı olan. |
ERKEK |
MUHİDDİN |
Dini saran, çevreleyen. Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
MUHİP |
Seven, sevişen |
ERKEK |
MUHİTTİN |
Dini güçlendiren |
ERKEK |
MUHLİS |
İnanç ve eylemlerinde içtenlikle davranan |
ERKEK |
MUHSİN |
İhsan eden, iyilikte, bağışta bulunan. |
ERKEK |
MUHTAR |
1. İhtiyar eden, seçilmiş, seçkin. Hareketinde serbest olan, istediği gibi davranan, dilediğim yapan. 2. Köy veya mahalle işlerine bakmak üzere halkın seçtiği kimse. Hz. Peygamber(s.a.s)'in isimlerinden. |
ERKEK |
|
MUHTEŞEM |
İhtişamlı, tantanalı, debdebeli, görkemli, gözkamaştırıcı |
KIZ/ERKEK |
MUİD |
Öğretmen yardımcısı. Asistan. |
ERKEK |
MUİN |
Yardımcı. Çırak. |
ERKEK |
MUİZ |
Ağırlayıcı, izzet ve ikram edici. Allah'ın isiralerindendir. "Abd" takısı alarak kullanılır. Abdulmuiz. |
ERKEK |
MUKADDEMUN |
Hz. Peygamberin isimlerinden |
ERKEK |
MUKADDER |
Tanrı hükmü, kader, alın yazısı |
KIZ/ERKEK |
MUKAFFA |
Uyaklı, kafiyeli. (Hz. Peygamberin isimlerinden). |
ERKEK |
MUKAYYET |
1. Kayıtlı, bağlı, bağlanmış. 2. Ayağında zincir ve pranga bulunan. 3. Bir işe ehemmiyet veren. 4. Kaydolunmuş, deftere geçmiş. |
ERKEK |
MUKBİL |
Mutlu, bahtiyar |
ERKEK |
MUKİM |
İkamet eden, oturan. Hz. Peygamberin isimlerinden. |
ERKEK |
MUKMİR |
Ay ışıklı, mehtaplı. |
ERKEK |