| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
C harfi ile başlayan 144 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| CABBAR |
Güç ve kuvvet sahibi kimse |
ERKEK |
| CABGU |
1. Efendi, 2. Bey. 3. İleri gelen, saygın kimse. |
ERKEK |
| CAFER |
Küçük akarsu |
ERKEK |
| CAHİD |
Cehdeden, elinden geldiği kadar çalışan. Bu kelime Kur'anı Kerim'de "cihad et". "Allah yolunda savaşa çık" anlamında kullanılmıştır. Dil kuralında "d/t" olarak kullanılmaktadır. |
ERKEK |
| CAHİT |
Çalışan çaba gösteren / İnatçıayak direyen |
ERKEK |
| CAHİZ |
1. Gözü pek, yürekli, cesur kimse. 2. Patlak gözlü. Daha çok lakap olarak kullanılmıştır. Cahiz b. Ebû Osman, Basra Mutezile kelamcılannın ileri gelenlerinden. Bir köle olduğu halde ilimde ilerlemiş ve devrinin ünlü simalarından olmuştur. |
ERKEK |
| CAİZ |
1. Geç2. Caiz, İslam'ın mumaleta taalluk eden 5 ahkamından biridir. 3. İşlenmesi, yapılması "müsaade alınabilir" anlamında olup, seran yasaklanmayan her fiili içerir. |
ERKEK |
| CALİB |
Çekici, celbedici, cazib. |
ERKEK |
| CALP |
güçlü |
ERKEK |
| CAN |
Yaşamı sağladığına ve ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan soyut varlık |
KIZ/ERKEK |
| CANAL |
1. Gönül al. Kendini sevdir, sevilen biri ol. |
KIZ/ERKEK |
| CANALP |
Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse. Cana yakın yiğit. |
ERKEK |
| CANAY |
Ay gibi temiz, saf, parlak kimse. |
KIZ/ERKEK |
| CANAYDIN |
Özü temiz, aydınlık ruhlu kimse. |
ERKEK |
| CANBEK |
1. Özü pek. 2. Güçlü kişilikli kimse. Canbek Giray (1568-1636) |
ERKEK |
| CANBER |
sert kişi, sağlam kişi, canı sağlam |
ERKEK |
| CANBERK |
Güçlü, sağlam kimse. |
ERKEK |
| CANBEY |
Canım gibi sevgili. |
ERKEK |
| CANBULAT |
Canbulat en-Naşirî. Mısır Memlûk sultanı. Yaşbekin kölesiydi. Yaşbek, Canbulat'ı Sultan Kayıtbay'a sattı. Kayıtbay kendisine önemli görevler verdi. Halep ve Şam valiliğine kadar yükseldi. 1500 yılında sultanlığı ele geçirdi. |
ERKEK |
| CANDANER |
İçten, samimi, dost kimse. |
ERKEK |
| CANDAR |
1. Silah taşıyan, can ve dar isimlerinden müteşekkil birleşik isim. 2. Osmanlı'da, hassa askeri, kılıç askeri, idam hükümlerini infaz eden kimse. 3. Jandarma. Muhafız. |
ERKEK |
| CANDAŞ |
Candan, değerli dost |
ERKEK |
| CANDEĞER |
Uğrunda can verilecek kadar güzel, değerli, sevilen. |
ERKEK |
| CANDEMİR |
Özü güçlü, demir gibi sağlam kişilikli. |
ERKEK |
| CANDOĞAN |
Cana doğan. |
ERKEK |
| CANEL |
İçten uzatılan el, dostluk eli. |
KIZ/ERKEK |
| CANER |
Delikanlı, genç, dinamik. - Can ve er kelimelerinden birleşik isim. |
ERKEK |
| CANFEDA |
Canım veren, özverili kimse. Canfeda Hatun III. Murad'ın annesinin en gözde cariyesi ydi. Harem kethüdalığına getirildi ve sarayda büyük nüfuz kazandı. |
ERKEK/KIZ |
| CANFER |
1. Aydın bilgili. 2. Güçlü saygın. |
ERKEK |
|
|
| CANGİRAY |
Kuvvetli, kudretli ve sevecen kişi |
ERKEK |
| CANGÜN |
Doğduğu gün çok sevinilen kimse. |
ERKEK |
| CANGÜR |
Canlı, neşeli kimse. |
ERKEK |
| CANKAN |
Soyu temiz, asil kimse. |
ERKEK |
| CANKAT |
cana can kat katmaktan buyruk, ailemize can katasın |
ERKEK |
| CANKUT |
1. Kişinin mutluluğu talihi, şansı, uğuru. 2. Mutlu talihli kimse. |
ERKEK |
| CANOL |
Canım ol, can gibi içten ol. |
ERKEK |
| CANÖZ |
kişinin kendi öz canı, öz can |
ERKEK |
| CANPOLAT |
canı polat gibi sağlam, canlı, çelik gibi kimse |
ERKEK |
| CANSAL |
Can ve sal kelimelerinden birleşik isim. |
ERKEK |
| CANSEN |
Sevilmeye değer kişi |
KIZ/ERKEK |
| CANSER |
Yaşamı sağladığına ve ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan soyut varlık |
KIZ/ERKEK |
| CANSIN |
Canım gibisin, canımsın. |
KIZ/ERKEK |
| CANSOY |
Asil, soylu, cana yakın. |
ERKEK |
| CANSUN |
1. Hayat veren su, tazelik. 2. Sevgili, sevimli. |
KIZ/ERKEK |
| CANSUNAR |
yaşam verir diriltir |
ERKEK |
| CANSUNAY |
yaşam sun ve Ay gibi güzel ol |
ERKEK |
| CANTEKİN |
Tek can, eşsiz can. |
ERKEK |
| CANTEZ |
Tez canlı, aceleci. |
ERKEK |
| CANTÜRK |
İyi hasletlere sahip Türk. |
ERKEK |
| CANVER |
Canlı, haşere. |
ERKEK |
| CARULLAH |
Allah'a yakın. Allah dostu. Carullah Zemahşeri Müfessir, alim. |
ERKEK |
| CAVİD |
Baki, daimi, ebedi |
ERKEK |
| CAVİT |
Sonsuz, ebedi |
ERKEK |
| CAVLAN |
Büyük çağlayan. |
ERKEK/KIZ |
| CAVlT |
Baki, daimi, ebedi |
ERKEK |
| CAYMAZ |
sözünden dönmez, verdiği sözü tutar, vazgeçmez |
ERKEK |
| CAZİM |
1. Kesin. 2. Kesin kararlı. Cazim Mehmed Türk şair(1725). |
ERKEK |
| CEBBAR |
1. Cebreden, zorlayıcı. 2. Kuvvet, kudret sahibi Allah, Allanın isimlerinden. 3. Becerikli. 4. Gökyüzünün güneyinde bulunan bir yıldız kümesi. |
ERKEK |
| CEBEL |
1. Dağ. 2. Tarıma elverişsiz arazi. |
ERKEK |
|
|
| CEBERUT |
İbranice "kudret" anlamına gelmektedir. Yeni Eflatuncu filozoflar ile işraki felsefesine tabi olan mutasavvıflara verilen ad. |
ERKEK |
| CEBİR |
1. Zorlamak. 2. Düzeltme, onarma. 3. Kırık veya çıkık bir kemiği yerleştirip sarmak. |
ERKEK |
| CEBRAİL |
1. Peygamberlere vahiy getiren dört büyük melekten biri. 2. Cibril, İbranice Allah'ın kulu. 3. Az çok zorla olgunlaştırmak. Cebrail b. Ömer Batı Karahanlı hükümdar(1099-1102). |
ERKEK |
| CEDİS |
Arabistanm yerli kabilelerinden birinin adı. |
ERKEK |
| CEHDİ |
Uğraşan, çalışan. Çaba ve gayret gösteren. |
ERKEK |
| CEHİD |
Çalışma, çabalama, uğraşma. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| CEHİT |
Çalışma, çabalama, uğraşma. |
ERKEK |
| CEHVEN |
Kurtuba'da yerleşmiş, birçok alim, fakih, vezir yetiştirmiş meşhur bir Arap ailesi. |
ERKEK/KIZ |
| CELADET |
1. Gözüpeklik. 2. Yiğitlik. 3. Kahramanlık |
ERKEK |
| CELAL |
Büyüklük, yücelik - Öfke, kıgınlık |
ERKEK |
| CELALEDDİN |
1. Dini savunan. 2. Dinin ululadığı, övdüğü. Celaleddin Harizmşah Son Harizm hükümdarı(Öl. 1231). Celaleddin Rumi Ünlü Türk mutasavvıfı, Mevlana. Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılmaktadır. |
ERKEK |
| CELALETTİN |
Büyüklük ululuk, hışım |
ERKEK |
| CELASUN |
1. Kahraman, cesur, atak, delikanlı, yiğit. 2. Genç sağlıklı, gürbüz. |
ERKEK |
| CELAYİR |
Moğol kavminin bir kolu olup birçok kabileyi bünyesinde toplamıştır. Celayirliler devleti, kendisine İlhanlılar devletini örnek almıştır. |
ERKEK |
| CELİL |
Büyük, yüce |
ERKEK |
| CELİLAY |
Ulu, yüce ay. |
ERKEK/KIZ |
| CELVET |
1. Yerini yurdunu terk etmek. 2. Tasavvufta, kulun, Allanın sıfatlarıyla halvetten çıkışına ve fena fillahda fani oluşuna denilir. |
ERKEK |
| CEM |
Hükümdar, şah |
ERKEK |
| CEMAL |
Güzel yüz - Yüz güzelliği |
ERKEK |
| CEMALETTİN |
Güzellik taşıyan |
ERKEK |
| CEMALLEDDİN |
1. Dinin cemali, parlak yüzü. Daha çok şeref unvanı olarak kullanılmıştır. elCevad elİsfahani tarafından ilk defa kullanılmıştır. |
ERKEK |
| CEMALULLAH |
Allah'ın lütfü, bağışı. |
ERKEK |
| CEMİL |
Güzel yakışıklı erkek - İyilikle anma |
ERKEK |
| CEMŞASB |
1. Hz. Süleyman. 2. Cemşid'in oğlu. |
ERKEK |
| CEMŞİD |
Cemşasb'ın babası. |
ERKEK |
| CENAB |
"Yan"manasına gelir. Şeref, onur ve büyüklük terimi olarak kullanılır. Hazret, Cenabı Hakk, Cenabı Halik, Allah. Dil kuralı açısından "b/p" olarak kullanılmaktadır. |
ERKEK |
| CENAN |
Yürek, gönül kalp |
KIZ/ERKEK |
| CENAP |
Şeref, onur |
ERKEK |
| CENGAVER |
Savaşçı, silahşor. Savaşı seven, savaşkan, dövüşken. |
ERKEK |
| CENGEL |
Orman. |
ERKEK |
|
| CENGER |
Savaşçı, silahşor. Savaşı seven, savaşkan, dövüşken. |
ERKEK |
| CENGİZ |
Cengiz Han. Moğol İmparatorluğu'nun kurucusu, asıl adı Timuçin'dir. Moğolcada Çing sıfatının çoğulu olarak, güçlü, kuvvetli anlamındadır. İslam ülkelerine düzenlediği seferlerle acımasız ve gaddarca müslümanları katletti. İslam medeniyetine b |
ERKEK |
| CENGİZHAN |
Moğol İmparatorluğunu kuran hükümdar |
ERKEK |
| CENK |
Savaş |
ERKEK |
| CENKER |
İyi savaşan, savaşçı. |
ERKEK |
| CERİB |
Hububat için kullanılan bir ölçek. |
ERKEK/KIZ |
| CERİR |
İp, halat. Yular anlamında. Sahabeden bu ismi taşıyanlar vardır. ' |
ERKEK |
| CERİT |
1. Verimsiz çorak y2. Bekar. |
ERKEK |
| CESARET |
Yüreklilik, korkusuzluk. |
ERKEK/KIZ |
| CESİM |
İri, büyük, kocaman, ulu, mühim. |
ERKEK |
| CESİMİ |
İri, büyük. |
ERKEK |
