| İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
R harfi ile başlayan 242 adet isim bulundu
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
| REBİYE |
1. Kış sonlarında yapılan ekim. 2. Eskiden ozanlann bahara girerken büyüklere sundukları kaside. |
KIZ |
| RECA |
Umut, umma. İstek, dilek. |
ERKEK |
| RECAİ |
Umma, dileme |
ERKEK |
| RECAYİ |
Umma, dileme |
ERKEK |
| RECEP |
1. Hicri kameri ayların yedincisi, üç aylann ilki. 2. Gösterişli, haybetli. |
ERKEK |
| REFAH |
Bolluk, rahatlık, sıkıntı içinde olmamak. |
KIZ |
| REFAHET |
Bolluk, gürlük. |
KIZ |
| REFAKAT |
Refiklik arkadaşlık, yoldaşlık. |
KIZ |
| REFET |
Acıma, merhamet etme, esirgeme. Kur'anı Kerim'de Nur suresi ayet 2 ve ve Hadid suresi 27. ayette geçmektedir. |
ERKEK |
| REFETTİN |
(bkz. Rafeddin). |
ERKEK |
| REFHAN |
Varlık içinde yaşayan. |
KIZ |
| REFİ |
Yüksek, yüce, saygın. |
ERKEK |
| REFİA |
Yüksek, yüce, saygın. |
KIZ |
| REFİG |
Bolluk ve rahat içinde geçinen. |
ERKEK |
| REFİĞ |
Rahatlık ve huzur içinde yaşayan kimse |
ERKEK |
| REFİH |
(bkz. Refhan). |
ERKEK |
| REFİHA |
(bkz. Refıh). |
KIZ |
| REFİK |
Arkadaş, yol arkadaşı; Ortak; Koca; Ağırbaşlı |
ERKEK |
| REFİKA |
Eş, zevce |
KIZ |
| REFREF |
1. İnce, yumuşak kumaş. 2. Kenar saçağı. 3. Döşek, döşeme, minder, yastık. 4. Kuşu çok olan çimenlik. 5. Dalları salkım salkım olan ağaç. |
ERKEK/KIZ |
| REFTAR |
Salınarak, edalı yürüyüş. |
KIZ |
| REGAİP |
1. Çok istek gören, beğenilen. 2. Armağanlar. |
ERKEK/KIZ |
| REHA |
Zenginlik, bolluk içinde olma; Kurtulma, kurtuluş |
KIZ/ERKEK |
| REHAMET |
Sesin ince, yavaş ve tatlı olması. |
KIZ |
| REHASET |
1. Tazelik, yumuşaklık. 2. Ucuzluk. |
KIZ |
| REHAVİ |
Türk müziğinin en eski birleşik makamı. |
ERKEK |
| REHAYİ |
Kurtulma, necat. |
ERKEK/KIZ |
| REHBER |
Yol gösteren, kılavuz. |
ERKEK |
| REİS |
Başkan |
ERKEK |
|
|
| REKANET |
Ağırbaşlılık, gururluluk. |
KIZ |
| REKİN |
Gururlu, ağırbaşlı. |
ERKEK |
| REKİNE |
(bkz. Rekin). |
KIZ |
| REKİZ |
1. Gizli, gömülü define. 2. Sağlam, adamakıllı. |
ERKEK |
| REMİDE |
Ürkmüş, korkmuş. |
KIZ |
| REMİZ |
1. İşaret, meramını isteğini işaretle ifade etme. 2. Alamet, amblem. |
ERKEK |
| REMZİ |
İşaret ve gizliliğe ait |
ERKEK |
| REMZİYE |
Sembolik, simgesel |
KIZ |
| RENAN |
İnleyen, ağlayan |
KIZ/ERKEK |
| RENGİDİL |
Türk müziğinde bir makam. |
KIZ |
| RENGİN |
Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel |
KIZ |
| RENGİNAR |
Nar renginde olan. |
KIZ |
| RESA |
Yetişen, yetiştiren, erişen. |
KIZ |
| RESAİ |
Süsler, süs. |
ERKEK |
| RESAN |
Erişenler, yetişenler, ulaşanlar. |
ERKEK/KIZ |
| RESANE |
Özlem, hasret |
KIZ |
| RESANET |
Sağlamlık, metanet. |
KIZ |
| RESMİ |
1. Devletle ilgili olan. 2. Törenle yapılan. 3. Çok ciddi. |
ERKEK |
| RESMİGÜL |
Gül gibi güzel, gül biçiminde. |
KIZ |
| RESMİYE |
(bkz. Resmi). |
KIZ |
| RESUL |
Haber getiren |
ERKEK |
| RESULHAN |
Hükümdarların elçisi. |
ERKEK |
| REŞAD |
1. Doğru yolda, hak yolda yürüme. 2. Sultan Reşad; Osmanlı son dönem padi şahlarındandır. Türk dil kuralına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| REŞAT |
Aklın gerektirdiğini yapan |
ERKEK |
| REŞİD |
Doğru yolu tutan; Olgun, yetkin |
ERKEK |
| REŞİDE |
İyiyi, doğruyu seçebilen, ergin |
KIZ |
| REŞİDUDDİN |
Dinin akıllı kişisi, dini olgunluğa ulaşmış kişi. |
ERKEK |
| REŞİK |
Uzun boylu, yakışıklı. |
ERKEK |
| REŞİT |
Akıllı, iyi davranan |
ERKEK |
| REVA |
Yakışır, uygun, yerinde. |
ERKEK |
|
|
| REVAH |
1. Bir şeyi elde etmeden doğan neşe. 2. Güneş battıktan sonra gece oluncaya kadar geçen zaman. |
ERKEK |
| REVAHA |
Ünlü sahabi Abdullah b. Revaha'nm babası. |
KIZ |
| REVAHİ |
Bal arılan. |
ERKEK |
| REVAİD |
Gürleyen bulutlar. |
ERKEK |
| REVAN |
Su gibi akıp giden |
KIZ/ERKEK |
| REVHA |
Rahaüık . Gönül rahatlığı. |
ERKEK |
| REVİŞ |
Biçim, tarz, üslup. Tutum, davranış, yol. |
ERKEK |
| REVNAK |
Parlaklık, güzellik, tazelik, süs. |
KIZ |
| REVZEN |
Pencere. |
KIZ |
| REYAN |
Herşeyin evveli, ilk zamanı, tazelik zamanı. |
ERKEK/KIZ |
| REYHAN |
Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen |
KIZ |
| REYYA |
Güzel koku, reyhan. |
KIZ |
| REYYAN |
Suya kanmış, suya doymuş. |
ERKEK/KIZ |
| REZAN |
Ağırbaşlı, gururlu. , |
ERKEK |
| REZZAK |
Bütün canlıların rızkını veren, onları nimetlendiren anlamında. Allah'ın isimlerinden. "Abd" takısı alarak kullanılır. |
ERKEK |
| REZZAN |
Ağırbaşlı, onurlu |
KIZ |
| RIDVAN |
Razılık, hoşnutluk, kabullenmek |
ERKEK |
| RIFAT |
Yükseklik, yüksek rütbei |
ERKEK |
| RIFKI |
Yumuşaklık, naziklik; Zarafet |
ERKEK |
| RIFKIYE |
(bkz. Rıfkı). |
KIZ |
| RIZA |
Hoşnut kalma, memnun olma; Razı olma, kabullenme; Kaderine boyun eğme |
ERKEK |
| RIZKULLAH |
Allah'ın verdiği nimet. Nimetler veren Allah'ın kulu. |
ERKEK |
| RİAYET |
1. Gütme, gözetme. 2. Sayma, saygı, itibar. 3. Ağırlama. |
ERKEK/KIZ |
| RİCAL |
1. Erkekl2. Onur sahibi kimseler. |
ERKEK |
| RİFAT |
Yücelik; Yüksek rütbe |
ERKEK |
| RİKAB |
Büyük, saygın bir kimsenin huzuru, önü. Türk dil kuralına göre "b/p" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| RİKKAT |
İncelik, naziklik. Sevecenlik, acıma duygusu. |
KIZ |
| RİMA |
Dişi ceylan yavrusu |
KIZ |
| RİMAYET |
Atıcılık, ok, kurşun, gülle gibi şeyleri atmada usta. |
KIZ |
| RİNDAN |
Dünya işini boş görenler, alçakgönüllüler, kalenderler. |
KIZ |
|
| RİSALE |
1. Mektup. 2. Kısa yazılmış, küçük kitap. 3. Dergi, mecmua. |
KIZ |
| RİSALEDDİN |
Dinin elçisi, peygamberi. Türk dil kuralına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK |
| RİSALET |
Elçilik. Peygamberlik. |
ERKEK |
| RİVA |
Suya doymuşlar |
ERKEK |
| RİYASET |
Reislik, başlık, baş olma, başkanlık. |
ERKEK/KIZ |
| RİYAZ |
Bahçeler, ağaçlık çimenlik yerler, ravza. |
ERKEK |
| RİYAZET |
Nefis kırma, dünya lezzetlerinden ve rahatından sakınma, perhizle, kanaatle yaşama. |
ERKEK/KIZ |
| ROSA |
Gül rengi, pembe kırmızı arası bir renk. |
KIZ |
| RUHAN |
Güzel kokulu |
KIZ |
| RUHANİ |
Ruhla ilgili. Gözle görülmeyen. |
ERKEK |
| RUHCAN |
Ruh ve can isimlerinden bileşik isim. |
ERKEK |
