İsim |
Anlamı |
Cinsiyet |
U harfi ile başlayan 209 adet isim bulundu << Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
ULUS |
1. Millet, halk, insan topluluğu. 2. Göçebe. 3. Oba, aşiret, kavim. |
KIZ/ERKEK |
ULUSAL |
ulusla ilgili |
KIZ |
ULUSAN |
Adı yüce tanınmış kimse. |
ERKEK |
ULUSOY |
Ulu, yüce, soylu. |
ERKEK |
ULUSU |
Yüce, kutlu su. |
ERKEK |
ULUŞAHİN |
Ulu şahin. |
ERKEK |
ULUTAN |
Ulu tan. |
ERKEK |
ULUTAŞ |
Ulu taş. |
ERKEK |
ULUTAY |
Ulu tay. |
ERKEK |
ULUTEKİN |
Yüksek şahsiyetli ve sakin kişilikli. |
ERKEK |
ULVİ |
Yüce, yüksek |
ERKEK |
ULVİYE |
Yüce, yüksek, gökle ilgili |
KIZ |
ULYA |
En yüce, en ulu, yüksek |
KIZ |
UMA |
1. Hediye, armağan. 2. Konuk, misafir. |
ERKEK |
UMAN |
Umudu olan, bekleyen, umutlu. |
ERKEK |
UMAR |
Çare, çıkar yol. |
KIZ/ERKEK |
UMAY |
1. Orhun yazıtlarında geçen, çocukları ve hayvanları koruduğuna inanılan Tanrıça. 2. Devlet kuşu. - İsim olarak kullanılmaz. |
KIZ/ERKEK |
UMDU |
umutlandı, istediği umut, istek |
KIZ |
UMMAN |
Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. |
ERKEK/KIZ |
UMUR |
Görgü, bilgi, deneyim. |
KIZ/ERKEK |
UMURAL |
Görgü, bilgi, deneyim kazan. |
ERKEK |
UMURALP |
Görgülü, bilgili, yiğit. |
ERKEK |
UMURBAY |
Görgülü, bilgili, saygın kişi. |
ERKEK |
UMURBEY |
Görgülü, bilgili, kişi. |
ERKEK |
UMUT |
Ummaktan doğan, güven duygusu, ümit. |
KIZ/ERKEK |
UNAN |
1. Sadakat, bağlılık. 2. Hak. |
KIZ/ERKEK |
UNAT |
Doğru yolu tutan. Akıllı. Ergin. |
KIZ/ERKEK |
UNGAN |
1. Onmuş kişi, mutlu. 2. Yürekli, yiğit kişi. |
ERKEK |
UNSAL |
Adın duyulsun. |
ERKEK/KIZ |
|
UNSUR |
Öğe, ilke, eleman. |
ERKEK/KIZ |
URAL |
Hazar denizine dökülen, ırmak ve sıradağ. |
ERKEK |
URALP |
Kentli yiğit. |
ERKEK |
URALTAN |
Ur - altan. |
ERKEK |
URALTAY |
Ur - altay. |
ERKEK |
URAM |
Büyük, geniş yol. |
ERKEK |
URAN |
Yetenekli, usta, becerikli. |
KIZ/ERKEK |
URANDU |
1. Seçkin, seçilmiş. 2. Hayırlı. |
ERKEK |
URANGU |
Savaşçı, savaşkan. |
ERKEK |
URAZ |
Şans, talih. |
ERKEK |
URAZA |
1. Hediye, armağan. 2. Konuğa çıkarılan yiyecek. |
ERKEK |
URÇUK |
Iğ, kirmen |
KIZ |
URÇUN |
kurumuş iğde dalı |
KIZ |
URGUN |
1. Vurulan, vurulmuş. Vurgun, aşık. 2. Gizli. |
ERKEK |
URHAN |
Yüksek rütbeli han. |
ERKEK |
URKAN |
1. Kale hendeği. 2. Şehir, kent. 3. Yüksek ve korunaklı yer. |
ERKEK |
URLUK |
Aile, soy sop. Tohum. |
ERKEK |
URUÇ |
Yukan çıkma, yükselme, ağma. |
ERKEK/KIZ |
URUK |
1. Tane, tohum. 2. Nesil, kuşak, soy. |
ERKEK |
URUZ |
Hedef, amaç, gaye. |
ERKEK |
URVE |
Kulp, sağlam. Urvetü'l-Vuska, sağlam kulp. Sahabe adlarındandır |
KIZ/ERKEK |
URZA |
Hedef, amaç. |
ERKEK/KIZ |
USAL |
1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz. |
ERKEK |
USALAN |
Akıl alan, akıllı. |
ERKEK |
USALP |
Akıllı yiğit. |
ERKEK |
USARE |
Özsu. |
KIZ |
USBAY |
Akıllı, saygın kişi. |
ERKEK |
USBERK |
Şimşek gibi parlak akıllı kimse. |
ERKEK |
USBEY |
Akıllı kişi. |
ERKEK |
USER |
Akıllı kişi. |
ERKEK |
|
USHAN |
Akıllı hükümdar. |
ERKEK |
USKAN |
Akıllı soydan gelen. |
ERKEK |
USLU |
Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. |
KIZ/ERKEK |
USLUER |
Akıllı, olgun kişi. |
ERKEK |
USMAN |
Akıllı, zeki kimse. |
ERKEK |
USTAM |
1. Altın veya gümüşten yapılmış at eyeri. 2. Emin, güvenilir. |
ERKEK |
USULCA |
Yavaşça, duyurup sezdirmeden, belli etmeden, sezdirmeksizin |
KIZ |
USUM |
Akıllı. |
ERKEK |
USUN |
Hüzün. |
KIZ/ERKEK |
USUNBİKE |
Hüzünlü hanım. |
KIZ |
UTARİD |
Merkür. Türk dil kuralına göre "dA" olarak kullanılır. |
ERKEK/KIZ |
UTBE |
Meşhur sahabelerden bazılarının ismi. |
ERKEK |
UTKAN |
1. Zafer kazanmış, muzaff2. Şerefli, onurlu soydan gelen. |
ERKEK |
UTKU |
Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulaşılan, mutlu sonuç, zaf |
KIZ/ERKEK |
UTKUGÜL |
yengi gülü, zafer gülü |
KIZ |
UTKUGÜN |
yengi günü, mutlu günü, zafer günü, kazanılmış gün |
KIZ |
UTMAN |
Şerefli, edepli, terbiyeli kimse. |
ERKEK |
UYAR |
1. Uygun yerinde. 2. Boyun eğen, uysal, nazik kimse. |
ERKEK |
UYARALP |
Uysal, nazik yiğit. |
ERKEK |
UYAREL |
Uyar el. |
ERKEK |
UYGAN |
Uyumlu, uyan. |
ERKEK |
UYGAR |
Kültürlü, eğilimli, görgülü, medeni. |
KIZ/ERKEK |
UYGU |
Uyum, uygunluk |
KIZ/ERKEK |
UYGUN |
1. Yakışır, yaraşır, elverişli, yararlı. 2. Oranlı. |
KIZ/ERKEK |
UYGUNEL |
Uygun el. |
ERKEK |
UYGUNER |
Uygun uyumlu, olumlu. |
KIZ/ERKEK |
UYGUR |
1. Orta Asya'da büyük devlet ve uygarlık kurmuş, yazılı anıtlarla sanat yapıtları bırakmış olan bir Türk ulusu. 2. Uygar, medeni |
KIZ/ERKEK |
UYGURALP |
Uygar yiğit. Uygur'a mensup kişi. |
ERKEK |
UYSAL |
Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. Terbiyeli. |
KIZ/ERKEK |
UYUN |
Gözler. Pınarlar, kay naklar. |
ERKEK/KIZ |
|
UZ |
1. İyi, güzel. Uygun, doğru. 2. Usta. 3. Temiz, dikkatli. Becerikli, akıllı, anlayışlı. 4. Yakın, içten. |
KIZ/ERKEK |
UZALP |
İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit. |
ERKEK |
UZAY |
Bütün varlıkların içinde bulunduğu sonsuz boşluk. |
KIZ/ERKEK |
UZBAY |
İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi. |
ERKEK |
UZCAN |
Uysal, uyumlu, iyi insan. |
ERKEK |
UZEL |
Usta, becerikli kişi |
KIZ/ERKEK |
UZER |
Becerikli, akıllı kişi. |
ERKEK |
UZGÖREN |
Gerçeği önceden görebilen. |
ERKEK |
UZHAN |
Ülke ve halkına faydalı olan. |
ERKEK |
UZKAN |
Erdemli soydan gelen. |
ERKEK |
UZLET |
Bir kenara çekilip toplum yaşayışından ayn kalma. |
ERKEK |
<< Önceki Sayfa | Sonraki Sayfa >>
|